Tırnak Yeme

Tırnak yeme alışkanlığı çoğunlukla 3-4 yaşlarında başlar. Çocukların %33 de tırnak yeme davranışı görülür. Ergenlik çağında tırnak yiyen çocukların sayısı %40-45’e yükselir. Yani ergenlik çağına doğru çocukların hemen hemen yarısı tırnak yeme davranışı gösterir. Ruhsal gerilim,sıkıntı yada saldırganlık duygularının açığa vurulmadığı durumlarda,çocuğun bu saldırganlık dürtüsünü kendine yönlendirmesi olarak kabul edilir. Huzursuz çocuklarda sıklıkla görülür. Çocuk bu davranışı aile üyelerinin birinde görmüş ve model öğrenme ile benimsemiş olabilir (özdeşim kurma). Tırnak yemenin bir model alma olduğunu ve büyüklerinden model alarak öğrendiği biliyoruz. Ergenlik çağında sosyal onay gören gençlerin çoğu bu alışkanlığı terk etmektedir. Tırnak yemek bazen ayak parmaklarını ısırmak veya tırnak kenarlarını yeme şeklinde de görülmektedir. Ayak parmağı tırnağının yenilmesi ve ısırılması hemen hemen sadece kızlarda görülmektedir.

TIRNAK YEME ALIŞKANLIĞININ SEBEPLERİ

Bu davranışın altında yatan sebepler parmak emme de olduğu gibi çoğunlukla psikolojik sorunlardır.Özgüven eksikliği,sıkıntı,mutsuzluk gibi. Alışkanlık daha çok sıkıntı ve mutsuzluk duygu durumlarının bastırılmasıyla ortaya çıkar. Tırnak yeme bir güvensizlik belirtisi olarak kabul edilir. Aile içinde aşırı baskılı ve otoriter bir eğitimin uygulanması, çocuğun sürekli azarlanarak eleştirilmesi, kıskançlık, yeterli ilgi ve sevgi görememe sıkıntı ve gerginlik başlıca nedenlerdir. Anne babanın yaşantısı da önemli bir etkendir. Anne baba geçimsizlikleri anne babanın sık sık kavga etmesi, ailedeki gerginlikler,çocuklarda tırnak yeme gibi davranışlara neden olur. Anne babanın aşırı kaygılı olması yada koruyucu aile olarak çocuğu aşırı derecede koruyup kollaması da nedenlerden biridir. Anne babanın çocuklar arasında ayrım yapması, çocuklar arasında kıskançlığa yol açar. Bu da dolaylı şekilde kendini tırnak yeme olarak gösterir. Tırnak yeme daha önce belirttiğimiz gibi MODEL ALMA yoluyla da öğrenilen bir davranıştır. Ailede herhangi bir bireyin tırnak yeme davranışı göstermesi doğal olarak çocuğun ilgisini çekecektir.Bu kişi sevdiği ve beğendiği birisi ise, onun gibi olmak için,onun yaptıklarını yapacaktır.(özdeşim kurma) Okulda ders dinlerken yada sınavlarda maç izlerken her sıkıldığında yada kendini her gergin hissettiği durumlarda artık tırnak yemek, farkına varmadan oluşturduğu bir davranım biçimi haline gelecektir.

TIRNAK YEME SORUNUNDA NASIL DAVRANMALISINIZ

En etkili yöntem 3-4 yaşlarına kadar bu alışkanlığın anne baba tarafından görmezlikten gelinmesidir. Küçük çocukların dikkatlerini başka bir noktaya çekmek çok kolaydır,hemen eline sevdiği bir oyuncağı verebilirsiniz,yada dikkatini farklı bir yere yönlendirebilirsiniz. Etkin zaman kullanımı: Çocuğunuzun odasında onun istediği oyunu oynamalı, kendisini ifade etmesini sabırla beklemelisiniz.Oyun terapilerinin amacı budur. Çocuğun gerginlik ve uyumsuzluk nedenleri iyice araştırılmalı ve bunlar saptanarak çözüm getirilmeli.Örneğin bir kardeşin gelmesi gibi. Çocuğu azarlamak, korkutmak, ceza vermek gibi yöntemleri uygulamaktansa tırnak yemediği zamanlar da onu sözlü ödüllendirebilirsiniz. Çocukları korku kaygı yaratacak durumlardan uzak tutmalısınız .Örneğin korku filmleri,kaygı verici çizgi filmler hatta artık haber programlarını izletmeyiniz. Çocukları ara sıra başarılarından dolayı ödüllendirme yarar sağlayabilir. Ancak ödüllendirmenin uygun şekilde kullanılması gerekir. Aksi takdirde çocuk yeni ödüller almak için bunu kullanabilir. Çocukta değişimleri uygularken model aldığı anne hala tırnaklarını yemeye devam ediyorsa yaptığınız uğraşlar bir işe yaramaz. Çalışmalarımda bunları gözlüyorum. Çocuk “ben tırnağımı yemiyorum ama hala annem tırnağını yemeğe devam ediyor” diyebiliyor. Günümüzde her evde bir kamera yada kameralı cep telefonu var. Çocuğunuz kendinden geçmiş bir durumda tırnağını yerken onu çekin.Uygun olan bir zamanda ona kendisini izletin,böylelikle tırnağını yerken beden duruşunu yüzünün aldığı ifadeyi görmesini sağlayın.En uygun zaman onunla oyun oynarken, kendisini mutlu hissettiği zamandır.Böylece kendisi de bu durma gülecek ve kendisinin görüntüsünü beğenmeyecektir.Dikkat edilmesi gereken şey,bu özel görüntüyü sadece anne ve çocuk paylaşmalı evde alay konusu olmamalıdır. Tırnak yemenin ve ısırmanın çok kötü bir alışkanlık olmadığı ve bunu isteyenlerin kolaylıkla terk edebilecekleri çocuklara anlatılmalıdır. Çocuk buna inandırıldığı zaman bu alışkanlıktan vazgeçmek için çaba gösterecektir.
TIRNAK YEME ALIŞKANLIKLARINDA HİPNOTERAPİ İLE NASIL ÇALIŞILIR Çok kolay, çocuğunuza altı-yedi yaşına kadar, uykuya yeni başladığı anda olumlu telkinleri verebilirsiniz. Çocuklarımız, hep bizim telkinlerimizle büyümüyorlar mı? Büyüdüğümüzde de olumsuz düşüncelerimizi ve buna neden olan olumsuz durumların nedeni bu olumsuz telkinler değil mi?.

Çocuğumuz , uykuya daldığı ilk anlarda telkinlerimize açıktır.Ona, onu sevdiğimizi,ona güvendiğimizi,her zaman yanında olamasak bile hep kalbimizde taşıdığımızı,sağlıklı davranıp sağlıklı beslendiği telkinlerini verebilirsiniz. Çocuğunuz büyümüş, bir genç kız yada delikanlı olmuşsa o zaman yine duyguların boşaltılması sağlayan tekniklerle çalışmamız gerekecektir. İlk tırnak yediği zamana gidip, o anki olay sırasında oluşan duyguyu boşaltmak (sıkıntı,mutsuzluk korku,suçluluk,stres,kızgınlık gibi) ve yeni bakış açısını oluşturmak gerekecektir.İmgeleme teknikleri ile de desteklenerek,artık bu davranış biçiminden kurtulacaktır.